Kontrowersje wokół witaminy B17 – czy naprawdę leczy raka?

W ostatnich latach coraz częściej słyszymy o kontrowersjach związanych z witaminą B17, znaną również jako amigdalina. Czy jest to skuteczny środek na raka, czy raczej substancja, która powinna pozostać w sferze kontrowersji? W tym artykule przyjrzymy się faktom, mechanizmom działania, badaniom naukowym oraz zagrożeniom związanym z stosowaniem amigdaliny, aby umożliwić świadome decyzje o zdrowiu.

Definicja i kontrowersje wokół witaminy B17

Amigdalina, powszechnie nazywana „witaminą B17”, nie jest pełnoprawną witaminą. To związek chemiczny występujący naturalnie w pestkach moreli, brzoskwiń, migdałów gorzkich i innych roślinach [1].

Popularność amigdaliny w leczeniu raka wynika głównie z teorii, jakoby uwalniany podczas jej rozkładu cyjanek działał antyretrowirusowo na komórki nowotworowe. Jednak oficjalna medycyna i instytucje naukowe podkreślają brak wystarczających dowodów potwierdzających jej skuteczność [2].

Nie uznaje się amigdaliny za witaminę, ponieważ nie jest niezbędna dla funkcjonowania organizmu, a jej stosowanie nie jest poparte dowodami o bezpieczeństwie i skuteczności [2].

Mechanizm działania i teoria przeciwnowotworowa

Podstawowa teoria wskazuje, że amigdalina po spożyciu ulega rozkładowi w organizmie, uwalniając cyjanek, który miałby niszczyć komórki nowotworowe, jednocześnie pobudzając układ odpornościowy do walki z rakiem [2].

Badania na modelach zwierzęcych sugerują, że amigdalina może wpływać na ekspresję białek proapoptotycznych, co potencjalnie ogranicza wzrost nowotworów [5]. Jednakże, nie oznacza to jeszcze skutecznej terapii, ponieważ brak jest szeroko zakrojonych badań klinicznych na ludziach.

Warto także zaznaczyć, że obecność cyjanku czyni amigdalinę substancją potencjalnie niebezpieczną. Cyjanek jest silnym trucizną, a nadmiar spożycia może prowadzić do zatruć i poważnych skutków zdrowotnych [2].

Badania naukowe i bezpieczeństwo amigdaliny

Obecnie brakuje wysokiej jakości badań klinicznych potwierdzających skuteczność amigdaliny w leczeniu raka. Większość dostępnych danych pochodzi z badań na modelach zwierzęcych lub z relacji użytkowników, które nie mogą być uznane za dowody naukowe [3].

Przeciwnie, istnieją poważne obawy o bezpieczeństwo stosowania amigdaliny. Zbyt duże dawki mogą wywołać zatrucie cyjankiem, co może skutkować zatrzymaniem oddechu, uszkodzeniem narządów, a nawet śmiercią [3].

Warto wiedzieć, że niektóre przypadki zatruć wynikających z suplementacji amigdaliną są zgłaszane w literaturze medycznej, co potwierdza konieczność ostrożności i konsultacji ze specjalistami [3].

Podsumowanie i decyzje dla pacjentów

Pomimo popularności, amigdalina nie posiada wystarczających potwierdzeń naukowych co do skuteczności leczenia raka. Konwencjonalne terapie, które opierają się na solidnych badaniach klinicznych, pozostają jedynymi uznanymi metodami walki z nowotworami.

Stosowanie amigdaliny wiąże się z poważnym ryzykiem zatruć cyjankiem, dlatego jej używanie jest odradzane przez środowisko medyczne. Indywidualne decyzje o jej zastosowaniu powinny być podejmowane wyłącznie po konsultacji z lekarzem i na podstawie rzetelnych informacji.

Ważne jest, aby pamiętać, że szukanie alternatywnych metod leczenia, które nie są poparte dowodami naukowymi, może znacznie pogorszyć sytuację zdrowotną pacjenta. Bezpieczne i skuteczne podejście to przestrzeganie zaleceń medycyny opartej na dowodach.

Źródła:

• [1] https://www.zwrotnikraka.pl/amigdalina-witamina-b17-w-leczeniu-raka/
• [2] https://ligawalkizrakiem.pl/rak-niekonwencjonalnie/przeglad-terapii/amigdalina-letril-witamina-b17
• [3] https://czasopisma.up.lublin.pl/jasbb/article/download/5316/3514/23822
• [4] https://www.doz.pl/czytelnia/a15795-Amigdalina__dzialanie_przeciwnowotworowe_i__element_terapii_metabolicznej._Dlaczego_nazywana_jest_witamina_B17
• [5] https://promovendi.pl/wp-content/uploads/2020/05/J%C4%99draszek-Krzysztof.pdf